Ostatnio opowiadałam moim dziewczynom z roku o wspólnocie i właśnie o pierwszym obozie. Opowiadałam im, jak to wygląda i co czułam, ale tego nie będę pisać tutaj, bo pewnie wszyscy mieli podobne odczucia ale opowiedziałam im też o tym obozie parę innych rzeczy

-> o tym, jak bodajże ostatniego wieczoru siedziałyśmy z Martą i z Anią w pokoju i jadłyśmy wuzetki, miałyśmy zgaszone światło, żeby Stasi nie obudzić, ja wstałam, żeby zamknąć okno i jak wracałam, to na tej wuzetce usiadłam

-> o tym, jak siedziałyśmy którejś nocy na balkonie i jakieś ręczniki i ubrania ułożyły się w kształt człowieka i się bałyśmy, że ktoś obcy tam siedzi i jak poszłam to sprawdzić, to chciałam trochę dziewczyny nastraszyć i zaczęłam te ubrania okładać szmatą i na nie krzyczeć

-> o tym, jak był wielki ślub Stasi i Grzesia

-> o tym, jak przy okazji mycia okładałyśmy siebie i wszystkich dookoła mokrymi ręcznikami

-> o wyprawie do sklepu i po drodze skakaniu po jakichś wielkich kałużach

-> wtedy też miała miejsce pierwsza z moich trzech wspólnotowych wypraw do Niedzicy

-> no i generalnie fajnie było

Oj po co to wspominać zobaczycie jaki będzie następny obóz

Oj tak masz rację Anuś to było świetne i trudno to wytłumaczyć. A wiesz myślałam, że mnie już nie śmieszą te słowa... a jednak się myliłam hahahahahahahahahahaha